-
1 zasłużyć się
сов.хорошо́ послужи́ть (какому-л. делу)zasłużył się pokojowi (sprawie pokoju) — он хорошо́ послужи́л де́лу ми́ра
-
2 zasłużyć\ się
zasłuży|ć sięсов. хорошо послужить (какому-л. делу);\zasłużyć\ sięł się pokojowi (sprawie pokoju) он хорошо послужил делу мира
-
3 sędzi|a
m (D sędziemu, N pl sędziowie) 1. Prawo judge, justice GB- powołać kogoś na stanowisko sędziego to appoint sb as judge2. przen. (opiniodawca) judge- pozwól, że sam będę sędzią w tej sprawie I will be the judge of that, if you don’t mind3. Sport (arbiter) (w boksie, futbolu) referee; (w tenisie, krykiecie) umpire- sędzia podyktował rzut karny the referee awarded a penalty (kick)- □ sędzia penitencjarny Prawo penitentiary judge- sędzia pokoju Prawo magistrate, justice of the peace- sędzia polubowny Prawo arbitrator- sędzia przysięgły Prawo member of the jury, juror- sędzia punktowy Sport scorer, scorekeeper- sędzia ringowy Sport referee- sędzia śledczy Prawo examining magistrate- nikt nie jest sędzią we własnej sprawie przysł. ≈ it is hard to be objective in matters that concern oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sędzi|a
См. также в других словарях:
deklaracja — ż I, DCMs. deklaracjacji; lm D. deklaracjacji (deklaracjacyj) 1. «publiczne wypowiedzenie się, ogłoszenie czego, oświadczenie na piśmie w jakiejś sprawie, sformułowanie swoich poglądów; manifest» Deklaracja programowa. Ogłosić, uchwalić… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
obrońca — m odm. jak ż II, DCMs. obrońcacy; lm M. obrońcacy, DB. obrońcaców 1. «ten, kto broni kogoś lub czegoś przed napaścią, niebezpieczeństwem itp., kto występuje w czyjejś obronie, wstawia się za kimś» Obrońca czyjegoś honoru. Obrońca uciśnionych.… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeden — I {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. odm. jak przym. IIIb, M. ż jedna, n jedno {{/stl 8}}{{stl 7}} najmniejsza z liczb naturalnych; jedność, jednostka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden człowiek, pies, wóz. Jedna kobieta, owca, sukienka. Jedno dziecko, okno.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
orędownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. orędownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek udzielający poparcia komuś, jakiejś inicjatywie, sprawie, działalności; wstawiający się za kimś, za czymś; rzecznik, obrońca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Orędownik pokoju,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rokować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rokowaćkuję, rokowaćkuje, rokowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić negocjacje, rozmowy między przedstawicielami państw, uczestnikami konfliktów narodowych, społecznych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
